«مضر بن نزار» دو پسر داشت: «اليأس» و «عيلان» كه مادرشان زنى از قبيله «جرهم» بود. از رسول اكرم روايت شده است كه فرمود : «مضر و ربيعه را دشنام ندهيد، چه آن دو مسلمان بوده اند» (رجوع کنید به ترجمه تاريخ يعقوبى، ج 1، ص .285).
 
 «مضر» سرور فرزندان پدرش (نزار بن معد بن عدنان) و مردى بخشنده و دانا بود. از وى روايت شده كه به فرزندانش گفت : «كسى كه بدى كِشت كند پشيمانى درو کند، و بهترين نيكى با شتابتر آن است. پس نفوس خود را در آنچه شما را به صلاح آورد، بر آنچه ناخوش دارد وادار كنيد، و در آنچه شما را تباه سازد از آنچه خوش دارد باز داريد، كه در ميان صلاح و فساد جز شكيبائى و پرهيزگارى چيزى نيست» (رجوع کنید به ترجمه تاريخ يعقوبى، ج 1، ص .284)
 
 قبايل «بنى ذبيان» و «بنى هلال» و «بنى ثقيف» از «مضر بن نزار» منشعب شده اند.