تاریخ ماد

ماد ها مردمان باستانی ایرانی بودند که در بخش های شمالی، باختری و شمال باختری ایران امروزی زندگی می کردند، که به طور کلی، نواحی امروزی کردستان، همدان، تهران، آذربایجان، شمال اصفهان، و زنجان را دربرمی گیرد. آنها در هزاره دوّم پیش از میلاد به این ناحیه وارد شدند. پژوهشگران و تاریخ نگاران می پندارند که مادها نیاکان کردهای امروزی هستند که در منطقه کوهستانی ایران، عراق، سوریه و ترکیه امروزی زندگی می کنند، و یکی از اقوام ایرانی بودند که نزدیک به 2.000 سال ق.م، یک نژاد کردی تازه را ساختند. هرودوت نیز یادآور می شود که «ماد ها، دقیقا همان ساز و برگی را داشتند که پارس ها؛ و پوشش معمول هر دوی آنها، آن قدر پارسی نیست که مادی است.» «این مادها در عهد باستان توسط همه مردمان آریایی نامیده می شدند».

ادامه نوشته

ساکنان پشته ایران در حدود هفتصد سال قبل از میلاد

در نواحی آذربایجان کنونی ایران که دربرگیرنده کرانه های خاوری و جنوبی دریاچه اورمیه و سرزمین های جنوبی تر آن تا خط قزوین - همدان است، قبایل گوناگونی زندگی می کردند که منابع آشوری بر روی هم از آنان به نام «گوتیان» یا «کوتیان و لولّوبیان» نام می برند. در سرزمین های نزدیک تر به کرانه دریای کاسپی (مازندران) و نیمه پایین دره رود قزل اوزن و نقاط شمالی تر آن، پادشاهی های کوچکی وجود داشتند و قبایلی در آنجا می زیستند که دبیران عهد باستان بعدها ایشان را «گِل ها»، «کادوسیان»، و «کاسپیان» و غیره نامیدند. از بخش بالای دره قزل اوزن گرفته - به سمت خاور - تا دشت کویر، سرزمینی بود که آشوریان آن را کشور مادها (مادای) می خواندند. در حدود سال 700 ق.م بخش باختری کشوری که بعدها ماد نامیده شد - و در تصرف آشور بود - تا اندازه زیادی از ساکنان اصلی خود خالی شده بود و مهاجران اسیر سوری و فلسطینی و بابلی و دیگر کشورها در آن مسکن داده شده بودند.

ادامه نوشته

دریای مازندران

برآورد می شود که دریای مازندران 30 میلیون ساله باشد؛ و پیرامون 5.5 میلیون سال پیش، از زمین فراگرفته شد. این دریا در میان یونانیان اقیانوس هیرکانی نامیده می شد. در پارس باستان و نیز ایران امروزی دریای مازندران و در کشورهای ترکی زبان بعنوان دریای خزر شناخته می شود. رواج امروزی دریای خزر به طور کلی به زمان اشغالگری روس ها در دوره قاجاریه و کوتاه سازی دست ایرانیان از این دریا برمی گردد. در منابع عربی باستان از این دریا با عنوان دریای قزوین نام برده است. نام قزوین عربی شده نام باستانی کاسپیَن می‌ باشد.

ادامه نوشته

واژگان فارسی در زبان عربی

هیچ زبانی در دنیا نیست که از سایر زبانها واژه گانی قرض نگرفته باشد بطوریکه انگلیسی تفریبا 70 درصد کلمات خود را از سایر زبانها بویژه انگلو ژرمن و لاتین گرفته است. عربی و فارسی نیز از همدیگر واژگان زیادی وام گرفته اند بطوریکه بیشتر اصطلاحات فقهی ، مذهبی و حقوقی از زبان عربی گرفته شده است اما عربی نیز به نوبه خود واژگان زیادی بشکل عربی شده از فارسی وام گرفته است.

ادامه نوشته

ایران زمین

ایران زمین یا ایران بزرگ، واژه بندی ای است که برای فلات ایران، افزون بر تمام مناطقی که فرهنگ ایرانی در آنها نفوذ دارد به کار می رود، و در برخی از نوشته ها، این واژه را هم معنا با قلمرو شاهنشاهی ایران باستان به کار می برند. در حالیکه برخی منابع ایران زمین را دربرگیرنده جمهوری های کنونی ایران ، افغانستان ، جمهوری آذربایجان ، و جمهوری های آسیای میانه می دانند، منابع دیگر همچون ریچارد نلسون فریه آن را دربرگیرنده "بیشتر قفقازیه، افغانستان، و آسیای میانه، با فرهنگ هایی که به چین، هند، و جهان سامی زبان رخنه کرده است" می داند.
با پیشرفت پیوسته روسیه امپراتوری در جنوب به علت دو جنگ برضد ایران ، و معاهدات ترکمنچای و گلستان در مرزهای باختری، افزون بر درگذشت ناگاه عباس میرز در 1823، و قتل صدر اعظم ایران (میرزا ابوالقاسم قائم مقام )، بسیاری از خان های آسیای مرکزی ، امیدشان را برای هر گونه حمایت ایران در برابر ارتش حکومت تزاری از دست دادند. ارتش روس جزیره آرال را در 1849، تاشکند را در 1864، بخار را در 1867، سمرقند را در 1868، و خیوه و آمودریا را در 1873 اشغال کرد.

ادامه نوشته