«لوگالزاگِسی» (2.345 - 2.316 ق.م) پایه گذار و تنها پادشاه دودمان سوّم اوروک بود. او در اصل شاه ماری بود. او پس از تسخیر شهر لاگاش (2.342 ق.م) و شهرهای اور و اوروک (2.340 ق.م)، اوروک را تختگاه خود ساخت و خود را "شاه اوروک، شاه سرزمین سومر" نامید. او ادعا دارد که "از دریای پایین در امتداد رودهای دجله و فرات تا دریای بال" فرمان می رانده؛ که به احتمال زیاد اشاره به خلیج فارس تا دریای مدیترانه دارد. او سرانجام از سارگُن، شاه بزرگ اکّد شکست خورد. سارگن او را در غل و زنجیر به نیپّور آورد. در آنجا او را در روبروی دروازه شهر به زنجیر بستند و رهایش کردند تا ریشخندش کرده باشند.