پادشاه جومونگ
زایش
افسانه پایه گذاری گوگوریو برگرفته از متون کهن کره ای، دربردارنده استوانه گوانگائتو است. بهترین نسخه شناخته شده، با اندکی تغییرات، در سامگوک یوسا، سامگوک ساگی و دانگمیونگ سئونگ وانگ پیئون از دانگوک ایسانگ-گوکجیپ به یافت شده است.
بر سر اینکه پدر واقعی جومونگ چه کسی بوده بحث هایی وجود داشته است. در برخی متون کره ای، جومونگ را هه موسو (解慕漱 : پسر آسمان) و یوهوا (柳花 :دختر خدای رودخانه هابک (河伯)) توصیف کرده اند. گفته شده است که هه موسو با یوهوا در کنار رودخانه ای که داشت در آن حمام می کرد دیدار کرد، اما خدای رودخانه هه موسو را نپسندید و او به آسمان برگشت. خدای رودخانه، یوهوا را به اوبالسو (優渤水)، جاییکه با گوموا، پادشاه دانگ بویو روبرو و صیغه او شد، فراری داد. یوهوا که با نور خورشید باردار شده بود، تخمی زایید. گوموا کوشید تا تخم را از میان ببرد، و کوشید تا آن را به حیوانات بخوراند، اما آنها در عوض، تخم را از آسیب نگاه داشتند. گوموا تخم را به یوهوا بازگرداند. از درون تخم پسر بچه ای به دنیا آمد، که جومونگ نامیده شد، که به کره ای بمعنی "کماندار ماهر" است.
رها کردن دانگ بویو
جومونگ برای مهارت استثنایی اش در کمانداری شناخته شده بود. سرانجام پسران گوموا به او رشک ورزیدند و جومونگ مجبور شد دانگ بویو را رها کند. برپایه افسانه، در هنگام فرار روی اسبش، به رودخانه ای خروشان نزدیک شد. لاک پشت ها و جانوران آب بالا آمدند و پلی را آراستند. وقتی او به سرزمین جنوب رودخانه وارد شد، مورد استقبال گو موسئو دانگون، که فرمانروای جولبون، که همان باک بویو بود، قرار گرفت. گو موسئو می دانست که جومونگ یک مرد معمولی نیست و دخترش سو سئو-نو را به ازدواج او درآورد. جومونگ پس از درگذشت پدر زنش در 37 ق.م، هفتمین دانگون سرزمین باک بویو گردید و تمام پنج قبیله جولبون متحد ساخته یک پادشاهی متمرکز بوجود آورد.
نخستین پادشاه گوگوریو
جومونگ در سال 37 ق.م گوگوریو را بنا نهاد و نخستین "پادشاه بزرگ" آن شد. در طی همان سال، سونگ یانگ پادشاه بیریو پس از دریافت کمک برای شکست دادن قبیله مالگال که مورد هجوم آنها قرار گرفته بود، تسلیم شد. در سال 34 ق.م، جولبون-سئونگ، نخستین شهر پایتخت گوگوریو، همراه با کاخ امپراتوری تکمیل شد. جومونگ، چهار سال بعد، در 28 ق.م، ژنرال بو ویئوم را برای تسخیر پادشاهی اوک جی فرستاد. در طی همان سال، یوهوا مادر، در کاه دانگ بویو جومونگ درگذشت و برای او یک مراسم خاکسپاری در حد یک شهبانوی سلطنتی را برگزار کردند در حالیکه او تنها یک زن سلطنتی بود. جومونگ یک فرستاده و هدایای فراوانی جهت قدردانی از سخاوت پادشاه گوموا فرستاد. در سال 19 ق.م، یه سویا، نخستین همسر جومونگ، با پسرش یوری، به دانگ بویو گریخت و وارد گوگوریو شد. یه سویا شهبانو شد و چون موجب فشار بر همسر دوم جومونگ شد، سوسئونو از موقعیت پسرانش در آینده گوگوریو ترسید. سوسئونو، گوگوریو را همراه با دو پسرش و تعدادی از مردم رها کرد و آنها را به سمت جنوب شبه جزیره کره، آنچه که امروز کره جنوبی میباشد، رهبری کرد. او در آنجا بائک جه را بنا نهاد. جومونگ اولین پسرش یوری را به عنوان ولیعهد و وارث تاج و تخت معرفی نمود.
درگذشت و جانشین
جومونگ در 19 ق.م در سن 40 سالگی مرد. ولیعهد یوری پدرش را در یک آرامگاه هرمی به خاک سپرد و نام پس از مرگی چومو سئونگ وانگ را به او داد.
میراث
پادشاهی گوگوریوی جومونگ سرانجام رشد کرد و به یک قدرت بزرگ منطقه ای تبدیل شد. گوگوریو 705 سال به جا ماند و 28 پادشاه از خانواده سلطنتی گو بر آن فرمانروایی کردند تا اینکه توسط نیروهای متحد سیلا-تانگ تسخیر گشت. پس از آن دودمان های بالهه و گوریو روی کار آمدند. نوادگان امروزی جومونگ هنوز هم نام خانوادگی "گو" را دربردارند.
منبع
ویکی پدیا انگلیسی، King_Dongmyeong_of_Goguryeo