دودمان ماری
شومو-ایا-مَن دوره پادشاهی کوتاهی داشت (1.898 - 1.896 ق.م) و سرانجام به دست خدمتگذار خویش، و به احتمال به دستور شَمشی-اَدَد شاه آشور، کشته شد، ماری بدون جنگ به اشغال آشوریان درآمد، و زیمری-لیم وارث تاج و تخت ماری به آلِپّو گریخت. شَمشی-اَدَد نیز پسر خود یَسمَه-اَدَد (1.796 - 1.781 ق.م) را به تخت شاهی ماری نشاند.
با درگذشت شَمشی-اَدَد شاه آشور، زیمری لیم که در گذشته از ماری گریخته بود، به آن منطقه بازگشت و پادشاهی را از دست یَسمَه اَدَد ربود.
زیمری-لیم (1.781 - 1.759 ق.م) یکی از بستگان ایاهدون-لیم بود. او موفق شد تا سوریه را از چنگ ایشمَه-داگان شاه تازه آشور برباید. او همچنین، در سال 1.779 ق.م در نبرد بابل علیه عیلام به یاری حمورابی (1.792 - 1.750 ق.م) شاه بابل شتافت.
اما زیمری لیم» در سال 1.757 ق.م علیه حمورابی شورش کرد. سپاه حمورابی نیز شهر ماری را تسخیر و به پادشاهی زیمری لیم در آن شهر پایان بخشید. کاخ زیمری لیم ویران شد و خود وی نیز مُرد. شهر ماری نیز، که در آن هنگام بزرگ ترین شهر جلگه باختر فرات بود، برای همیشه نابود گردید.